Afscheid & herinneringen

Carmen, *28 november 1969 - † 1 maart 1980	Onze oudste dochter, bij haar geboorte een wolk van een kind, met een lief, zacht karakter, altijd vriendelijk, netjes, heel zuinig op haar spulletjes, een glimlach was er altijd..............   Haar ziekte was ongeneeslijk maar wij bleven hopen, vooral toen ze op een gegeven moment een heel jaar geen medicijnen nodig had, helaas...... Lieve meid, wij mochten maar zo kort van jou genieten, jou verzorgen, jou knuffelen, jou liefhebben, wij zullen jou nooit vergeten, je bent en blijft in ons hart, voor altijd...............
Yvonne, *22 oktober 1942 - † 16 april 1989	Qua karakter en uiterlijk leek zij veel op Dick ! Zacht, lief, heel veel geduld. Haar gezin was alles, vooral de kinderen. Wij waren net getrouwd toen ze en keer op bezoek kwam met een cadeautje, altijd zorgvuldig bewaart, nog steeds regelmatig gebruikt en bijna versleten is:  mijn eerste Indonesisch kookboekje ! Wij konden het samen heel goed vinden, samen veel gelachen, maar het was helaas veel te kort.................
Peter, *6 december 1940 - † 4 september 1992	Een lieve rustige man. Lezen en tuinieren zijn grootste hobby. Een mooie werkkamer met boekenkasten en ontelbare boeken.  Lieve Peter, zo zal in mijn herinnering blijven, in je eigen luie stoel voor de open haard , een grote sigaar en een glaasje rode wijn en natuurlijk jouw prachtige tuin waar wij als familie zo vaak mee mochten genieten, die tijd komt nooit weer...........
Vader, *24 mei 1908 - †21 april 1997	Een man met een hart van goud ! Ik was zijn "meisje", de woorden die hij ooit tegen me zei zal ik nooit meer vergeten: "meisje, je bent met mijn beste zoon getrouwd !" Bij elk bezoekje zorgde vader altijd voor wat lekkers, hoor het hem nog zeggen:: "meisje, ik heb voor jou een heerlijke taart gekocht, zonder slagroom ! Tijdens een werkreis naar Aruba had vader een tafel laten maken, ik was de enige die het prachtig vond, op een dag zei hij:" meisje, later krijg je de tafel, hij is van jou........en een speciaal plekje in onze woonkamer.................
Pap, *20 april 1923 - †18 augustus 2001	Een lievere en zorgzamere (stief)-vader kan ik me niet voorstellen. Vanaf mijn vijfde jaar heeft hij mij als zijn eigen kind liefdevol opgevoed. Pap was erg gesteld op orde en precisie. Hij was altijd behulpzaam, wist alles, kon alles ! Als er iets kapot was dan werd er altijd geroepen:" Pap maakt het wel of  ik vraag het wel aan Pap !" Hij kon eindeloos over Indonesië vertellen maar alle verhalen over Indonesië nu kon en wilde hij niet geloven ! En natuurlijk at hij het liefst Indonesisch met veel cabe rawit ! Lieve pap, bedankt voor alles...............
Moeder, *11 juli 1913 - †11 oktober 2001	Een schat. In het begin vond ik moeder stug en arrogant, maar dat veranderde heel snel. Altijd deftig en sjiek gekleed, zei altijd: "als een koningin ". Ooit had ze als nagerecht "Blanc-Manger" gemaakt die ik niet lekker vond maar dat had ik nooit mogen zeggen ! Maar zoals moeder Haas kon klaarmaken, heerlijk ! Later hebben wij het recept "Haas à la Haars" genoemd ! Haar handgeschreven recept voor mij heb ik veilig in een plakboek bewaart .........
Mam, *21 augustus 1930 - †16 februari 2003	Ik was haar oudste dochter. Mam was lief en zorgzaam maar af en toe kon ze heel streng zijn. Je kon altijd een beroep op haar doen, oppassen of koken, heb nooit "Nee" gehoord ! Ze vond het altijd leuk als de hele familie op een verjaardag bij elkaar was, stond dan de hele dag in de keuken om voor ons een heerlijke rijsttafel klaar te maken. Die bewuste dag in augustus 2001 samen met jou zal ik nooit vergeten, weet als geen andere hoeveel verdriet je had, hoeveel pijn het deed............... Lieve mam, je kon het niet weten maar de dag voordat je heenging had ik de reis geboekt om jou nog één keer te zien, nog één keer te knuffelen, wilde jou persoonlijk nog iets zeggen, het was helaas te laat maar weet zeker dat je me dit had vergeven.............
Henny, *17 april 1949 - †29 september 2003	Henny, mijn favoriete zwager ! Eenvoudig, rustig, lief, geduldig, vriendelijk, behulpzaam, zorgzame man en vader, dol op zijn vrouw en trots op zijn twee jongens, kortom een man om van te houden ! Een Eijsdenaar in hart en nieren ! Henny had een grote liefde voor bloemen en planten, zijn tuin............een plaatje. De traditionele feestdagen met zijn gezien samen zijn daar zal hij voor niets en niemand vanaf wijken. Machteloos, zwijgend maar met veel respect voor de manier hoe hij met zijn naderende einde omging en heel dankbaar dat wij nog waardig afscheid konden nemen.  Lieve Henny, van jou hebben wij zoveel lieve, mooie onvergetelijke herinneringen, wij zullen jou nooit vergeten.........
Mary Ann, *30 april 1960 - †23 januari 2004	Een mooie vrouw met gitzwarte lange haren. Eigenlijk heben wij haar heel weinig gezien, want de meeste familie feestjes moest ze verstek laten gaan. Wij wisten allemaal dat het voor haar een hele opgave was om aanwezig te zijn, ze was gauw moe en had veel rust nodig. Ze praatte graag over de Filipijnen, haar geboorteland en omdat ik uit Indonesië kwam klikte het tussen ons meteen. Kerst 2001 was ze met Venant bij mam op bezoek, wij waren er ook ! Mary An en mam hadden elkaar gevonden, de hele middag hebben ze gezellig samen gebabbeld!   Lieve Mary An, wij hebben jou maar even mogen kennen.............
Hans, *2 april 1944 - †25 juli 2005	Tweelingbroer van Dick ! De mooiste herinnering aan Hans is ons huis op Corsica ! Voor mij persoonlijk omdat hij mij altijd: "Hebetje" noemde. Hans dacht altijd aan alles, was er overal bij. Ondanks dat wij weinig contact met elkaar hadden was er toch een sterke band ! Die bewuste dag in het ziekenhuis zullen wij nooit vergeten, je was zo vrolijk omdat je de volgende dag naar huis mocht, we hebben samen nog zo gelachen toen je een koud biertje vroeg........... Wij zullen jou erg missen.........vooral je lieve emails op 1 maart en 28 november ! Lieve Hans, bedankt dat je al die jaren eraan hebt gedacht, met ons mee leefde, bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan................
Dick, *2 april 1944 - †16 september 2006	"Wij staan niet altijd stil bij het woord "samen" maar het is een groot gemis als "samen" uit je leven is................" Verdrietig heb ik afscheid genomen van mijn levensgezel, mijn grote liefde, mijn maatje, mijn alles, 39 jaar hebben wij lief en leed gedeeld....... Dick heeft ervoor gekozen om in 1997 - hij was toen 53 - met vervroegd pensioen te gaan, samen hebben wij toen besloten om naar Corsica te verhuizen. We hebben er nooit spijt van gehad, het werden onze mooiste jaren............ Lieve schat, zo onverwachts zoals jij in mijn leven kwam, zo onverwachts ging je ook weer...... De leegte die jij achterlaat is niet te beschrijven, ik kan het nog steeds niet geloven laat staan beseffen !     Ik ben dankbaar voor de ontelbare mooie herinneringen die mij helpen verder te gaan, maar ik zal jou vreselijk missen........... Deze lieve woorden, heb het zo vaak gehoord maar zo weinig gezegd: " Ik hou van jou"....... Ons huisje, bijna alles met jou handen gemaakt en opgeknapt, het hele huis ben jij........ Bedankt voor 39 prachtige jaren, voor zoveel liefde, voor alle mooie momenten, voor je eindeloze geduld, bedankt voor alles.......... Voor altijd blijf je in mijn hart en gedachten, tot ziens..........
José, *27 juli 1938 - †20 februari 2011	José, oudste dochter van zes kinderen Haars, bij de de eerste kennismaking dacht ik: zo moeder, zo dochter ! Stug en arrogant, maar wat had ik me vergist. Ze was er altijd voor ons, tijdens de ziekte en de laatste dagen van Carmen was zij er om Ingrid met liefde op te vangen. Haar kookkunst, ja, daar was ik toch echt een beetje jaloers op ! In Rijswijk kwam ze elke donderdagavond na de gymnastiek even gezellig bij ons koffie drinken. Met heel veel respect denk ik terug aan de tijd in Schipluiden waar zij als vrijwilligster in een bejaarden tehuis werkte en aan de tijd dat ze in Bergen op Zoom iedere dag vader en moeder kwam bezoeken........ Na het overlijden van Dick, belde zij regelmatig op om me op te beuren, zelfs toen ze erg ziek was.......... Lieve José, ik zal jou nooit vergeten, heel veel dank voor alles..........